„Praca zdalna super się sprawdza dla osoby, która ma ten komfort, że ma swój gabinet, może się w tym gabinecie zamknąć, nikt mu tam głowy nie zawraca, a nie jest tak, że tu dochodzi pranie, tu szczeka pies, żeby go wyprowadzić, tu trzeba dzieci nakarmić albo je pouczyć, odrobić z nimi lekcje” – mówi prof. Dariusz Jemielniak w rozmowie z Pawłem Oksanowiczem o blaskach i cieniach pracy zdalnej, o pokusie monitorowania pracowników poprzez parametryzację i inwigilację, a także o prywatności zaanektowanej przez korporacje. Czy zdalna praca wspiera kreatywność? Jakie są konsekwencje długotrwałego stresu i braku czasu na myślenie strategiczne? Czy ludziom zależy na bezpieczeństwie? Czy prywatność jest dla nich ważna?