Oddajemy w Wasze ręce nasz kolejny nieregularnik, mając jeszcze w pamięci mroczny czas pandemii, w trzecią rocznicę inwazji na Ukrainę, w chwili gdy prezydent Stanów Zjednoczonych dekonstruuje świat, jaki znamy, a porządek współczesnej Europy, tak pieczołowicie budowany przez dziesiątki lat, zaczyna się chwiać. Jeżeli już wydaje się nam, że nic nie powinno nas zaskoczyć, to szybko musimy rewidować nasze wyobrażenia.
Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy —
Nie czas lasów żałować, kiedy płonie świat,
Gdy obszar ziemski jedną staje się Saharą…
Nie czas żałować świata, gdy wznowił się chaos,
Gdy dnia i godziny nikt nie wie,
Kiedy Bóg, kulą ziemską w pierś trafiony, padł
I powstał jak lew w swym gniewie! —
Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą…
— — — — — — — — — — — —
Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą…
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Mogłoby się zdawać, że w czasie walki o sprawy zasadnicze czas odłożyć słowa „miłość”, „piękno”, dobro” na inne czasy, że to nie moment na wrażliwość. Następuje czas brutalności. jakbyśmy się właśnie cofali o 100 lat, do szorstkich czasów wielkich niesprawiedliwości, drapieżnego kapitalizmu, okrutnych wojen. Jak złe demony wychodzą z cienia ci, którzy uważają, że prawa człowieka, idea różnorodności i włączenia, klimat, zrównoważony rozwój nie są ważne. Bo płonie las. W każdym okrutnym czasie historii jednak nadzieję przynosiło dobro i piękno. To one pomagały nam nie opaść w beznadzieję. Tylko w otoczeniu dobrych ludzi i piękna uratujemy nasze dusze.
Dlatego jako NNO mówimy i piszemy o pięknie, prawdzie i wolności. Słowa Juliusza Słowackiego: „Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy”, które zainspirowały poetkę, mobilizują nas, byśmy się nie poddawali. I tego właśnie sobie i Wam życzę.
Artur Nowak-Gocławski
Redaktor naczelny NNO, prezes Fundacji Nienieodpowiedzialni.
