Piękno nie istnieje bez prawdy. Bez niej jest iluzją. Nieprawdziwe, przefiltrowane czarujące zdjęcia z Instagrama nie mają piękna czarno–białych fotografii, które wywoływałem kiedyś, będąc nastolatkiem, w zaaranżowanej w łazience ciemni. Powoli wyłaniające się obrazy i pytanie, czy się udało, czy złapałem tę chwilę, tę emocję, czyjąś urodę. Źle zrobione zdjęcie nie dawało szansy na korektę. Nieuchwycone piękno było niepowtarzalne. Uchwycone było prawdziwe. Dzisiaj często, zamiast dać przyspieszyć sercu w zachłyśnięciu się chwilą, zastanawiamy się, czy zdjęcie pięknie wyjdzie na Facebooku. Nie mamy czasu na przeżywanie rzeczywistości. Wolimy karmić się jej zmodyfikowanym obrazem.
Piękne jest dobro. Gdy myślę o kimś, że jest „pięknym człowiekiem”, to zwykle jest to dla mnie synonimem dobra. Bezinteresownego, czystego. Ma piękną duszą, mówię o kimś. Dobrą duszę. Piękni są wolontariusze, lekarze, którzy dzisiaj pomagają ludziom w drodze na granicy polsko- -białoruskiej. Bezinteresownie, całym sercem. Wielu z nich przyjechało do Puszczy Białowieskiej przywiedzionych pięknem tego miejsca. Puszcza jest oszałamiająca, wspaniała, ale też wymagająca dla tych, którzy jej nie znają. Piękno Puszczy dzisiaj jest połączone z cierpieniem tych, którzy tam utknęli, szukając miejsca na lepsze życie. Nie widzą jej piękna, czują strach, bezradność. Dla wielu jej mieszkańców, przyjezdnych powrót do zachwytu będzie trudną drogą. Niełatwo będzie zapomnieć to, co się wydarzyło. Piękno zarysowane, pęknięte. Piękno jest ratunkiem w mrocznych czasach.
Gdy wybuchła epidemia, zwiększyło się mocno zainteresowanie sztuką. Na pewno dla niektórych ze względu na formę inwestycji, zabezpieczenia przyszłości. Ale wierzę, że dla wielu kontakt ze sztuką, osobami artystycznymi był ratunkiem. Ratunkiem dla dusz. Dla mojej na pewno. Pamiętam mroczny początek pandemii, kiedy sztuka pozwalała mi znaleźć się w innym świecie. Pozwalała mi podtrzymać wrażliwość. Rozumieć to, co się dzieje wokół mnie. Ale przede wszystkim utrzymać duszę przy życiu. Mam nadzieję, że znajdziecie w VI już tomie naszej opowieści o wartościach w życiu i biznesie coś dla siebie, coś, co nakarmi Waszą duszę.
Artur Nowak-Gocławski
ANG Odpowiedzialne Finanse
Fundacja Nienieodpowiedzialni
W książce znajdziesz jedenaście rozmów:
- Mamy prawo biegać po nieskoszonej łące – z Rafałem Borczem rozmawia Magdalena Kuszewska
- Widziałam o wiele więcej dobra niż zła – z Anną Nowicką-Ciełuszecką rozmawia Ewa Pągowska
- O pięknie używanych przedmiotów i pułapkach perfekcji – z Tomaszem Stawiszyńskim rozmawia Eliza Michalik
- O impulsie, który każe nacisnąć migawkę – z Tomaszem Tomaszewskim rozmawia Grzegorz Kapla
- Świat turbowyimaginowany – z Zuzą Krajewską rozmawiam Michał Suchora
- Jak nie stracić twarzy w pogoni za pięknem – z dr Agnes Frankel rozmawia Krystyna Romanowska
- Piękne odsyła do czegoś większego – z Dariuszem Dumą rozmawia Łukasz Grass
- Uroda listopadowych mchów – z Grażyną Chyrą rozmawia Anna Maruszeczko
- Zachować apetyt na życie – z Grażyną Wolszczak rozmawia Angelika Swoboda
- Widok na amarylis – ze Zbigniewem Rogalskim rozmawia Katarzyna Wąs
- Pięknem nasiąkamy po drodze – z Anną Orską rozmawia Magdalena Kacalak
Projekt okładki wykonała Agata Biskup. Na okładce wykorzystano dzieło Alex Urban „Afrodyta” (olej na płótnie, 60×80 cm, 2023)
Książka została wydana w ramach projektu społecznego NNO (Nienieodpowiedzialni)
Za zaangażowanie i pomoc przy powstaniu szóstego tomu „Rozmów o odpowiedzialności. Piękno” dziękujemy Partnerom: BNP Paribas Bank Polska, Biuro Informacji Kredytowej, Biuro Informacji Gospodarczej, Fundacja Rozwoju Rynku Finansowego, Ikano Bank, ING Bank Śląski, Orange Polska, Santander Bank Polska, Warta S.A., ANG Odpowiedzialne Finanse.
Ebook dostępny w formatach .epub i .mobi.